Een zonnige dag.

Maxim liep door het park, het was erg rustig. Hij zat te denken aan vroeger, toen had hij nog geen zorgen.. maar dat is tegenwoordig wel anders. Hij keek om, er was een klein vijvertje waar visjes inzwommen. Hij liep er rustig naar toe en ging er bij zitten. Zuchtend keek hij omhoog, het was echt warm.

Lore zat in het park. Ze was rustig wat aan het voetballen en stamptte steeds tegen een muur. Ze gromde even. Ze dacht aan haar ouders en zuchtte. Ze trapte nog eens en de bal vloog in een boom. "Nee he!" riep ze kwaad.

Maxim stond op en zocht naar de schaduw. Tussen de bomen was het best lekker, en hij liep er naar toe. Hij zag een meisje, ze keek naar een boom. Hij liep op haar af en vroeg: 'Kan ik je misschien helpen..?'.

Lore keek om. "Oh hoi" zei z stil. "Die stomme bal zit weer in de boom" gromde ze. Ze zuchtte even en keek hem aan. Hij was even oud. "Ik ben Lore" zei ze maar.

'Haha, dat is irritant!' zei hij grijnzend. Hij pakte de boom beet en klom er behendig in, 5 seconden later was hij erin. 'Vangen!' riep hij, hij pakte de de bal en gooide hem naar beneden. Even later sprong hij er uit. 'Ik ben trouwens Maxim, nice to meet you!' zei hij vrolijk.

LOre vangde de bal rustig. "Thnx" zei ze rustig. Ze legde de bal opzij en legde haar arm goed rond zijn nek. Ze wreef eens door zijn haar en grinnikte. "Denk je?" vroeg ze grijnzend.

Maxim liep naar achter, hij schrok een beetje. 'Uh-h..' zei hij en hij werd rood. Wat moest hij doen? Hij keek haar aan, hij kon haar niet eens.. 'Ik ben Maxim, 14 jaar en tweede klas..' zei hij maar grijnzend.

Lore liet los en keek hem aan. Ze zag dat hji bloosde. "Hee joh dit betekende niets hoor" zei ze met een knipoog. "Ik ben Lore, 14 jaar en ook 2de klas" zei ze grjnzend.